Dziś 8 marca, więc w różnych krajach na świecie obchodzony jest Międzynarodowy Dzień Kobiet.

Korzenie tego święta siegają 1909 roku.

Dzień Kobiet jest oficjalnym świętem w Afganistanie, Angoli, Armenii, Azerbejdżanie, Białorusi, Burkina Faso, Erytrei, Gruzji, Gwinei-Bissau, Kambodży, Kazachstanie, Kubie, Laosie, Mołdawii, Mongolii, Nepalu, Rosji, Tadżykistanie, Turkmenistanie, Ukrainie, Uzbekistanie, Wietnamie i w Zambii. W Chinach i na Madagaskarze 8 marca jest dniem wolnym od pracy tylko dla kobiet.

W Dzień Kobiet w innych krajach podobnie jak Polsce mężczyźni obdarowują bliskie panie upominkami - wręczają kwiaty lub składają życzenia.

Z okazji tego szczególnego dnia pragniemy złożyć wszystkim Paniom (zarówno tym dużym, jak i trochę mniejszym) spełnienia marzeń.

Pamiętajmy, świat bez Kobiet nie miałby sensu!

Cała wiedza o tych niezwykłych zwierzętach pochodzi ze śladów, jakie pozostawiły one po sobie w różnych zakątkach Ziemi.    

Mało kto wie, że niektóre dinozaury żyją do dziś i możemy je oglądać wokół nas. Wszyscy naukowcy zgadzają się z tym, że ptaki należą do grupy dinozaurów, które przetrwały do naszych czasów.

Nazwa pochodzi od greckich słów deinos, co znaczy „straszny”, „potężny”, „wzbudzający lęk” oraz sauros, oznaczającego „jaszczurkę” lub „gada”. Chociaż nazwa doskonale oddaje charakter niektórych gatunków tych stworzeń jest ona myląca, bowiem dinozaury nie były jaszczurkami i nie były z nimi nawet spokrewnione.
Dinozaury były gadami lądowymi. Często potocznie dinozaurami nazywa się także pterozaury (gady latające) oraz plezjozaury (gady wodne), ale w rzeczywistości były one odrębnymi grupami zwierząt. Do dnia dzisiejszego naukowcom udało się sklasyfikować około tysiąca gatunków dinozaurów. Najważniejszy ich podział jednak dotyczy tego czym się żywiły, czyli gatunki roślinożerne i mięsożerne. Dinozaury żyły w mezozoiku (erze Ziemi) nazywane czasem erą dinozaurów, po czym nagle wyginęły.

Około 200 milionów lat temu (w okresie triasu) wyodrębniły się wśród dinozaurów dwie główne grupy. Rozróżniamy je po układzie kości biodrowych. Są to dinozaury gadziomiednicowe (Saurischia), o budowie miednicy podobnej jak u jaszczurek, oraz ptasiomiednicowe (Ornithischia) - z miednicą o budowie typowo ptasiej.

Na naszej liście opowiemy tylko o kilku przedstawicielach tego gatunku:

Triceratops – osobnik roślinożerny.

Dosłowne tłumaczenie triceratops oznacza trójrogie oblicze i bardzo dobrze charakteryzuje jego wygląd. Ten prehistoryczny gad osiągał długość do 9 metrów, wysokość ponad 3 metrów i masę nawet 12 ton.

Giganotozaur zaliczany jest do teropodów.

Był jednym z największych lądowych drapieżników. Wymiary gigantozaura to 12,5 metra długości, do 4 metrów wysokości i 6,5 tony wagi. Gigantozaury były drapieżnikami i zapewne polowały na wielkie dinozaury roślinożerne. Ich zęby były lepiej przystosowane do cięcia niż do kruszenia. Miały dobry węch. Poruszały się na dwóch nogach i były szybkie jak na swoje ogromne rozmiary. Smukły, spiczasty ogon ułatwiał utrzymanie równowagi i pomagał wykonywać ostre skręty. Kończyny przednie gigantozaura były trójpalczaste, długie tylne nogi były zakończone bardzo ostrymi pazurami, miał stosunkowo niewielki mózg.

Brachiozaur - olbrzymy, osiągające do 27 metrów długości i ponad 12-16 metrów wysokości, ważące od 30 do 60 ton. To największe zwierzęta zamieszkujące Ziemię. Przednie kończyny brachiozaura były wyraźnie dłuższe od tylnych. Szyja miała 10m długości, dzięki czemu dinozaur mógł zjadać wysoko rosnące pędy roślin.

Plezjozaur - był średniej wielkości wodnym gadem.

Jego cechami charakterystycznymi były długa i smukła szyja, krótki, krępy tułów, krótki ogon i dwie pary wydłużonych płetw. Gad osiągał długość od 3,5 do 5 metrów. Miał krótki pysk, ale szczęki mógł bardzo szeroko rozwierać. Głównym pokarmem tego gada były ryby.

Zapraszamy do obchodzenia wspólnie z Eksperymentarium Świąt Nietypowych.

22 lutego przypada Dzień Myśli Braterskiej, czyli święto przyjaźni obchodzone przez harcerzy i skautów na całym świecie.    

Początki harcerstwa wzięły się z ruchu skautowego jako reakcja przeciw szkolnemu, jednostronnie intelektualnemu wychowaniu. Ruch ten zainicjował w 1908 r. gen. Robert Baden Powell w Anglii i zyskał wielu sympatyków. Już w 1911 r. Centrum nowego ruchu w Polsce stał się Lwów, który stał się siedzibą Naczelnej Komendy Skautowej i redakcją dwutygodnika SKAUT. Organizacja Harcerzy opierała się na strukturze przedwojennego ZHP: chorągwie ( ule ), hufce ( roje ), drużyny ( rodziny ) i zastępy ( pszczoły ).

W 1912 r. I Lwowska Drużyna Harcerska wprowadziła hasło ,,CZUWAJ!”, czyli tradycyjne pozdrowienie harcerskie. Ma ono przypominać o konieczności stałej gotowości do czynu, służby dla Ojczyzny, pracy dla innych i nad sobą.

Komenda Chorągwi Pomorskiej Harcerzy 27 stycznia 1922 r. oficjalnie zatwierdziła hufiec chojnicki.
Hufcowym mianowano wówczas Tadeusza Czaplę- profesora gimnazjum, który swoją funkcję pełnił aż do 1927 roku.

Przez wszystkie lata istnienia hufca w Chojnicach, komendantami byli: Tadeusz Czapla, Bronisław Lange, Bronisław Domaradzki, Jerzy Stawowski, Witold Rolbiecki, Benedykt Kloskowski, Tadeusz Radziejewski, Marian Molenda, Zdzisław Łasicki, Brygida Muchowska, Leszek Niedźwiedzki, Jan Wołosewicz, Henryk Krajewicz, Michał Miętki, Przemysław Singer, Romana Górna i Wojciech Zygmański.

W piątek 19 lutego odwiedziły nas przedstawicielki 8 Gromady Zuchowej "W Stumiowym Lesie" z Chojnic, który należy do 5 Próbnego Szczepu Harcerskiego ,,ALERT".

Kto nie zdążył polatać bojerem po Jeziorze Charzykowskim zapraszamy do nas!

Bojer, w najprostszym tłumaczeniu, to ślizg, który porusza się po zamarzniętej tafli zbiornika wodnego, wykorzystując siłę wiatru. O poruszającym się bojerze mówi się, że "lata".  Wcześniej ślizgi były używane do transportu towarów.

Na naszym terenie ważną postacią był Otton Weiland, który w 1919 roku stworzył pierwsze sanie lodowe oraz utworzył Chojnicki Klub Żeglarski w 1922 roku działający do dnia dzisiejszego. Niedługo, (bo już w marcu) obchodzić będziemy 100-lecie działalności tego Klubu.

Zdjęcie: Historia Chojnic

Poniżej ogłaszamy wyniki konkursu i gratujemy wykonania pięknych prac!

Korzystając z zimnej aury na zewnątrz zachęcamy do zimowych eksperymentów!                

Do przeprowadzenia dzisiejszego eksperymentu potrzebujemy płynu do baniek i temperatury koło -10 °C.

Przed zrobieniem baniek proponujemy na kilka minut (2-3 minuty) zostawić płyn na zewnątrz.

Obserwujcie bacznie, jakie piękne wzory powstają na Waszych bańkach.

Odpowiedzcie proszę na pytanie:  powstają one szybko, czy wolno?

Jesteśmy otwarci!

Po tych kilku miesiącach miło nam jest ogłosić, że wznawiamy swoją działalność.

Wszystko oczywiście przestrzegając reżimu sanitetarnego (grunt, aby było bezpiecznie!), zapraszamy na niezwykłą podróż po naszym chojnickim Eksperymentarium. 

Wznawiamy również możliwość zorganizowania urodzinek. 

Pytania dotyczące szczegółów prosimy kierować pod numer telefonu : + 48 739 007 599 bądź mailowo Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.