Jak co roku Eksperymentarium w Chojnicach przyłącza się do Nocy Muzeów.

Wspólne obserwacje astrologiczne to nie tylko świetna forma nauki, ale i również wspaniała okazja do spędzenia wspólnych chwil.
Do oswojenia dziecka z nocnym niebem nie potrzeba nam wcale teleskopu. Wystarczy zwykł koc, ciepłe ubranie i odrobina wiedzy. Pomocne może okazać się ściągnięcie jakiejś pomocnej aplikacji, jak Sky Map, Star Tracker, SkyView bądź Star Walk 2.

Zacznijmy od największego obiektu na niebie, czyli…Księżyca.

Księżyc to naturalny satelita Ziemi, czyli ciało które okrąża Ziemię. Wyróżniamy tutaj satelity naturalne i sztuczne. My z Ziemi widzimy cały czas jego jedną stronę. Porusza się cały czas z zachodu na wschód. Jak wiemy, księżyc ma różne fazy, czyli to jaką część oglądamy z Ziemi. Zależy to oczywiście od tego, którą część oświetla nam Słońce.

Wyróżniamy tutaj:
•    Nów (kiedy Księżyc nie jest oświetlany przez Słońca)
•    Kwadra pierwsza (kiedy Księżyca nam przybywa)
•    Pełnia
•    Ostatnia kwadra (kiedy księżyca nam ubywa)

Pierwsze misje na księżyc rozpoczęły się już w 1958 roku. Jednak za ważną datę uważa się 20 lipca 1969 roku, kiedy to pierwsza amerykańska załoga Apollo 11 wylądowała na Księżycu. Do załogi należał : Neil A. Armstrong, Michael Collins, Edwin E. Aldrin Jr.

Gwiazda Polarna
Jest gwiazda widoczna gołym okiem i jest położona najbliżej bieguna niebieskiego.  Bardzo często był tutaj używany termin Pollaris, czyli najjaśniejszej gwiazdy na północnym niebie. Na niebie bardzo łatwo znaleźć Gwiazdę Polarną, jeżeli znajdziemy najpierw charakterystyczny wzór Wielkiego Wozu.

Wielka Niedźwiedzica, Wielki Wóz, Mały Wóz, Małą Niedźwiedzica

Wielka Niedźwiedzica i Mała Niedźwiedzica, to gwiazdozbiory północnego nieba. Wielka Niedźwiedzia to trzecia co do wielkości konstelacja nieba i wchodzi w nią aż 125 gwiazd. W Polsce widoczna jest przez cały rok. Mała Niedźwiedzica nie jest już tak dobrze widoczna. W jej skład wchodzi 56 gwiazd, ale bardziej rozpoznawalnych, jak właśnie wspomniana wcześniej Pollaris, bądź Gwiazda Polarna. W Wielkiej Niedźwiedzicy dosyć wyraźnie wyróżnia się 7 gwiazd, które układają się w łatwy do odszukania na nocnym niebie Wielki Wóz.

Warto wspomnieć tutaj mitologię odnoszącą się do tych pięknych nazw. Zeus, grecki Bóg, wdał się w romans z piękną nimfą Kallisto, czego owocem był ich syn Arkas. Hera, żona Zeusa, gdy dowiedziała się o wszystkim postanowiła zamienić swoją rywalkę w niedźwiedzia. Syn rósł żyjąc w nieświadomości. Dopiero, gdy podrósł a jego pasją stało się polowanie, Hera postanowiła zaprowadzić go w pobliże, gdzie mieszkała jego matka. Zeus postanowił zainterweniować, kiedy Arkas chciał zapolować na tego pięknego niedźwiedzia. Umieścił ich wówczas na niebie jako Wielką i Małą Niedźwiedzicę (jej syna). Wściekła Hera, po tym uhonorowaniu swojej rywalki poprosiła boga morza, by zabronił obu niedźwiedziom odpoczywać w morzu, jak to robią inne gwiazdozbiory. To jest właśnie powód, dlaczego oba niedźwiedzie krążą wokół bieguna.

Pas Oriona

Wzór 3 gwiazd ułożonych wobec siebie w linii. Gwiazdy te to błękitne nadolbrzymy, znacznie gorętsze i masywniejsze od naszego Słońca, o wdzięcznych imieniach Alnitak, Alnilam, Mintaka. W Polsce to piękne zjawisko możemy obserwować mniej więcej od października do maja.

Wenus

W ostatnim czasie bardzo dobrze widoczna na naszym niebie jest Wenus, czyli druga planeta od Słońca. Planeta pojawia się tuż nad horyzontem po zachodzie Słońca. Wenus podobnie jak Księżyc też wchodzi w kilka faz. Można je dostrzec przez lornetkę lub teleskop. Wenus jest najjaśniejszym obiektem na naszym Niebie i bardzo często się zdarza, że podczas Wigilii uważamy ją za ,,pierwszą gwiazdę”.

Wenus uważana jest za siostrę Ziemi, ponieważ ma podobny skład chemiczny, wagę, a nawet wielkość. Posiada również kontynenty, góry i kratery. Na jej powierzchni dominuje jednak wygląd wulkaniczny, którego skały pokryte są warstwą pyłu wulkanicznego. W odróżnieniu od Ziemi na Wenus występuje brak pola magnetycznego, czyli siły działającej na poruszające się ładunki elektryczne. Prawdopodobnie to było przyczyną wywiania wodoru w przestrzeń międzyplanetarną. Wenus to najgorętsza planeta w naszym układzie słonecznym, a jej temperatura sięga koło 460° Celsjusza. Dzieje się tak dlatego, że Słońce ogrzewa wszystkie planety. Wenus okalają chmury, w których głównym składnikiem jest dwutlenek węgla i nie pozwalają się przedostać z powrotem do galaktyki. Jest to tak zwany ,,efekt cieplarniany”.

Wśród ciekawostek warto tutaj wspomnieć, że Wenus okrąża Słońce w 262 dni, a nie jak Ziemia w 365 dni. Wenus podobnie jak Merkury, nie posiada również Księżyców. Pierwsze badania tej planety miały miejsce już w 1975 r.