Wszyscy mają już dosyć zimy i z niecierpliwością wypatrują cieplejszych dni.

Często zastanawiamy się, jak to możliwe, że podaje się dwie daty rozpoczęcia wiosny? Pierwszy dzień astronomicznej wiosny 2018 wypada 20 marca, za to pierwszy dzień kalendarzowej – 21 marca. Czym różni się wiosna kalendarzowa od astronomicznej? Dzień 21 marca to początek kalendarzowej wiosny. Tak, jak pozostałe pory roku, tak i wiosna w kalendarzu zawsze wypada w ten sam dzień. Niekiedy pierwszy dzień astronomicznej wiosny i wiosna kalendarzowa zbiegają się w czasie. W tym roku astronomiczną wiosnę witamy dzień wcześniej. Ta różnica wynika z ruchu Ziemi wobec Słońca. Wiosna astronomiczna zaczyna się zawsze w równonoc wiosenną.

Od tego momentu dni stają się dłuższe, a noce krótsze.
Lecz tak naprawdę wiosna zaczyna wraz z pierwszymi ciepłymi dniami i… wiosennymi spacerami.

Gdzie szukać wiosny w przyrodzie?

Pierwszymi oznakami tej pięknej pory roku, charakteryzującej się umiarkowanymi temperaturami powietrza jest pojawienie się przebiśniegów. Uroczych małych kwiatków z białymi dzwoneczkami. W lesie zaczyna kwitnąć leszczyna, a ptaki, które na długie zimowe miesiące odleciały do ciepłych krajów wracają aby cieszyć nasze oko oraz ucho swoim pięknym śpiewem. Budzą się zwierzęta pogrążone w śnie zimowym. Wkoło nas robi się zielono.

A jak witamy Panią Wiosnę?

Starosłowiański zwyczaj, który pielęgnujemy do dnia dzisiejszego mówi, że pierwszego dnia wiosny należy wypędzić zimę poprzez topienie kukły zwanej Marzanną. Jest ona odzwierciedleniem bogini zimy i mrozów.

Jest to słomiana postać kobiety przyodziana w białe płótno, zdobiona wstążkami i koralikami. Topimy ją w akwenach wodnych, aby przywitać piękne, słoneczne dni. Dawniej wierzono, że zwyczaj ten przyniesie urodzaj plonów.

W jaki sposób wy świętujecie nadejście tak wyczekiwanej pory roku?